Göy üzündən qorxar ovcun….

                                                                                                                                                                                                          …ikiyə bölünmüş cəbhədi adım,
arxaya can qoydum, ad qoydum önə.
Çoxları özünə oxşatdığından
çoxları özündən ad qoydu mənə…

                                                                                                                                                                                                          Adım ölənlərin dilində köçdü
şəklim gözlərində köçdüyü kimi…
… nəvəmin adından keçərəm bir gün
babamın adından keçdiyim kimi.

                                                                                                                                                                                                        …qeyrət damarının divarlarına
qan kimi yazılmır hər qanın adı.
Yığılıb qalıbdı adımın üstdə
Hadinin, Bayronun, Lorkanın adı…

                                                                                                  Bir ünvana qoşub ad eləmədim
hələm-hələm ələ düşməyən anı…
Adımın ələyi ələnib çoxdan,
xəlbiri nə vaxtdı göydə fırlanır…

                                                                                                                                                                                                          Metafora

                                                                                                                                                                                                       Qardaş, ovcun yumulanda
barmaqların, dırnaqların
ovcuna yığılan kimi
öz ovcuna yığılarsan…
Qəfildən açılar ovcun,
barmağının, dırnağının
lap ucundan yıxılarsan,
göy üzü qaldırar səni.

                                                                                                                                                                                               Qaldırar otdan yuxarı,
otdan, buluddan yuxarı…
Qaldırar altdan yuxarı,
qaldırar, qaldırar səni!
Pul kimi basar ovcuna —
bir ovuc qara torpaqnan
ovcunu doldurar sənin…
… torpaq kimi, tabut kimi
göy üzünə baxar ovcun.
Ölümündən qorxan kimi
göy üzündən qorxar ovcun,
getməz ölümünə sarı.

                                                                                                                                                                                                      Göy üzünə qapı kimi
açan yoxdu əllərini…
Yuxu görmək ovcundadı,
açan yoxdu əllərini —
yuxun sıxılar ovcunda…
Yuxun dağılar ovcundan,
açılmaz, ovcun açılmaz!

                                                                                                                                                                                                           Bəlkə də, bəlkə də, qardaş
heç yuxu deyil gördüyün,
sıxılan da ovcun deyil…
… ilan sayağı qıvrılan,
yığılan da ovcun deyil.
… şairə, şair sözünə
atılan gülləyə sarı
atılmaz, ovcun, atılmaz!

                                                                                                                                                                                                            … bir qızıl ilanın, bəlkə
bir vaxt itən ayağıdı,
əlidi gördüyün yuxu.
Bəlkə də tabutdu ovcun,
ölüdü gördüyün yuxu —
ovcunda uzanıb gedir!..

                                                                                                                                                                                                  Çiliklənmiş əks-səda…

                                                                                                                                                                                                        … dincəlməyə vaxtım yoxdu,
bir yorğunluq içindəyəm.
Nə deməmək olur, canım,
nə söyləmək gücündəyəm…

                                                                                                                                                                                                        … çiliklənmiş əks-sədadı
ya üz tutduğum yön, güldü!
… sözü vaxtında demədim,
söz onda necə yüngüldü.

                                                                                                                                                                                                         … yerə-göyə bax, dedilər,
mən bu girdaba baxıram.
Eheey… mən də burdayam —
az qala durub bağıram!

                                                                                                                                                                                                          … könlümdə bir özgə rüzgar —
əkindəyəm, biçindəyəm!
Mən desəm də, deməsəm də,
bir yorğunluq içindəyəm…

                                                                                                                                                                                                               Sözün yolu..

                                                                                                                                                                                                            … gəlib dayanmışam yol ayrıcında,
mənim taleyimə yollar uzanır.
Min ildi dərvişdi didərgin ruhum,
kim yoza bilibdi dərviş yozanı.

                                                                                                                                                                                                        Mənim taleyimə yollar uzanır,
mən öz taleyimin uzun yoluyam…
Gəlib məndən keçir sözün yolları,
gəlib məndən keçən sözün yoluyam…

                                                                                                                                                                                                          Bəlkə gec gəlmişəm, az gətirmişəm,
mənim ürəyimi üzün, gəlmişəm!
Üz tutub gəlmişəm bu zalım sözə,
əlim ətəyimdən uzun gəlmişəm…

                                                                                                                                                                                                            Gəlmişəm, bilirəm sözüm günahdı,
bilmirəm, günahım ağırdımı heç!
Mən sözün dalınca uğura çıxdım,
bilmirəm, uğurum uğurdumu heç!

                                                                                                                                                                                                          Könlüm elə yalındı ki…

                                                                                                                                                                                                      Könlüm elə yalındı ki…
Gülün ayazı göynədir!
Eh… gül də bir bəhanədir,
sözün dayazı göynədir.

                                                                                                                                                                                                             O gördüyün ağ var, ağ… ha
ağ varağdı, ağ varağ… ha!
… varağa bax, ağ varağa —
bir qara yazı göynədir.

                                                                                                                                                                                                            Bircə halın neçə vaxtı
bilməyəsən, keçə vaxtın…
… adamı bu gecə vaxtı
qələmin nazı göynədir.

Paşa Talıblı