Mütləqsizlik. İnamsızlıq. Sabahsızlıq.
Köləliyə alışmaq. Kölgəliyə alışmaq.
Sürünmək aqibəti. Sürülmək aqibəti.
Əsarət fərəhi. Ətalət fərəhi.
Minüzlülük. Dargözlülük. İlqarsızlıq.
Satılmaq və yaşamaq. Satmaq və yaşamaq.
Aldanmaq və yaşamaq. Aldatmaq və yaşamaq.
Daşlaşmaq və yaşamaq. Otlaşmaq və yaşamaq.
Riyanı sevmək. Fitnəni sevmək.
Erkəkləşmə aqibəti. Dişiləşmə aqibəti. Ardını oxu »
Asif Ata. İnsan Alçaqlığı
Mütləqsizlik. İnamsızlıq. Sabahsızlıq. Köləliyə alışmaq. Kölgəliyə alışmaq. Sürünmək aqibəti. Sürülmək aqibəti. Əsarət fərəhi. Ətalət fərəhi. Minüzlülük. Dargözlülük. İlqarsızlıq. Satılmaq və yaşamaq. Satmaq və yaşamaq. Aldanmaq və yaşamaq. Aldatmaq və yaşamaq. Daşlaşmaq və yaşamaq. Otlaşmaq və yaşamaq. Riyanı sevmək. Fitnəni sevmək. Erkəkləşmə aqibəti. Dişiləşmə aqibəti.
Bölgələrə yeni Ocaq səfəri
Ürəyinizdə Günəş olsun sayğılı yurddaşlarımız. Hər bir yol ardıcıl, davamlı addımlar tələb edir. Addımlar olmasa, yolu gedə bilməzsən, məqsədinə yetə bilməzsən. Yolda böyüyür, dəyişir, yetkinləşir adam. Yolda bəlli olur yola bağlılıq. Asif Atanın İnamı haqqında yurdumuzda hər kəs bilir. Ancaq daha dərindən anlatmaq gərəkir, bunu ancaq canlı ünsiyyətlərlə eləmək olar. Canlı ünsiyyət isə səfərlərdən keçir. […]
Asif Ata. İnsan Yüksəkliyi
Aşiqlik aqibəti. Peyğəmbərlik aqibəti. İmtina qətiyyəti. Duyğu ciddiyyəti. Vəcd əzəməti. Ülvi səda hikməti. Ali kəlam qüdrəti. Heyranlıq təlatümü. Vurğunluq təlatümü. Müqəddəs istək. Müqəddəs ürək. Müqəddəs gözlər. Müqəddəs əllər. Müqəddəs Səma. Müqəddəs ana. Müqəddəs torpaq. Müqəddəs kəlam. Müqəddəs sükut. Müqəddəs məqam.
Soylu Atalı. Aktiv Ruh, Passiv Ruh
… “Bilik sənə ona görə gəlir ki, yaşamaq öyrətsin. Yaşamayanda bilik də səndə qalmır. Biliyi toplamaq yox, onu yaşamaq gərəkdir. İlginc bir məsələ var, elm də bunun üzərində baş sındırır. İnsanda lamisə duyğuları var: görmə, eşitmə, dadbilmə, iybilmə, hiss etmə (toxunma). İndi gəlin, fəlsəfəni ilgiləndirən həzz, iztirab, vecsizlik (laqeydlik) məsələsini lamisə duyğuları ilə əlaqələndirək, bir […]
Asif Ata. İnsan Alçaqlığı
Bölgələrə yeni Ocaq səfəri
Ürəyinizdə Günəş olsun sayğılı yurddaşlarımız.
Hər bir yol ardıcıl, davamlı addımlar tələb edir. Addımlar olmasa, yolu gedə bilməzsən, məqsədinə yetə bilməzsən. Yolda böyüyür, dəyişir, yetkinləşir adam. Yolda bəlli olur yola bağlılıq. Asif Atanın İnamı haqqında yurdumuzda hər kəs bilir. Ancaq daha dərindən anlatmaq gərəkir, bunu ancaq canlı ünsiyyətlərlə eləmək olar. Canlı ünsiyyət isə səfərlərdən keçir. Asif Ata Ocağının Evladları zaman-zaman bölgələrə səfərlər edib, Mütləqə İnam ideyası haqqında soraqlar veriblər. Bəzən eyni bölgələrə ardıcıl səfərlər olub. Ocaqsevərlərlə ardıcıl görüşlər keçirilib. Belə səfərlərin biri də bu yaxın günlərdə gerçəkləşib. Asif Ata Evladı Nurtəkin Atalı Ocaqdostu Yasin Türksoyla bölgəyə səfər edib, Ocaq sorağı yaymışlar. Ardını oxu »
Asif Ata. İnsan Yüksəkliyi
Aşiqlik aqibəti. Peyğəmbərlik aqibəti. İmtina qətiyyəti.
Duyğu ciddiyyəti. Vəcd əzəməti.
Ülvi səda hikməti. Ali kəlam qüdrəti.
Heyranlıq təlatümü. Vurğunluq təlatümü.
Müqəddəs istək. Müqəddəs ürək. Müqəddəs gözlər.
Müqəddəs əllər. Müqəddəs Səma. Müqəddəs ana.
Müqəddəs torpaq. Müqəddəs kəlam.
Müqəddəs sükut. Müqəddəs məqam. Ardını oxu »
Soylu Atalı. Aktiv Ruh, Passiv Ruh
… “Bilik sənə ona görə gəlir ki, yaşamaq öyrətsin. Yaşamayanda bilik də səndə qalmır. Biliyi toplamaq yox, onu yaşamaq gərəkdir.
İlginc bir məsələ var, elm də bunun üzərində baş sındırır. İnsanda lamisə duyğuları var: görmə, eşitmə, dadbilmə, iybilmə, hiss etmə (toxunma). İndi gəlin, fəlsəfəni ilgiləndirən həzz, iztirab, vecsizlik (laqeydlik) məsələsini lamisə duyğuları ilə əlaqələndirək, bir də bunlarsız yanaşaq. Öncə onu deyim, həzz, iztirab, vecsizlik (biganəlik də deyə bilərik) bir tərəfli yanaşılası məsələ deyil. Bunun fiziki tərəfi də var, mənəvi tərəfi də. Mənəvi əzab, ya da, fiziki əzab; mənəvi həzz, ya da, fiziki həzz; biganəlik də belə, – fiziki baxımdan biganəlik, mənəvi baxımdan biganəlik. Fiziki əzab, fiziki həzz həmin bu beş lamisə duyğularının vasitəsiylə olur. İnsan nə vaxt həzz alır? – Dadlı nəsə yeyəndə, gözəl, ətirli nəsə qoxulayanda, yaxşı bir şey hiss edəndə. Ardını oxu »
Nurəddin Şaya. Şeirlər
SUAL
Ağ düşüb ümidlə qaldığım dağa,
Bu yayın içində qarlı gecəyəm.
Sıfırdan başladım səni saymağa,
Sən məni say hələ, görüm neçəyəm?
Belə saymağınla nə böyük bir iş?
Belə saymamağın itən deyil ha.
Boyuma ölçülən hər gəliş-gediş
Sənin saymağınla bitən deyil ha! Ardını oxu »
Asif Ata. İnsan Günahkarlığı
Mütləqi unutmaq. İnsanı unutmaq. Vicdanı unutmaq.
Çirkinlik bataqlığı.
Xudbinlik bataqlığı.
Hərislik bataqlığı.
Əsirlik bataqlığı.
Vəhşilik bataqlığı.
Dişilik bataqlığı.
Erkəklik bataqlığı.
Əyrilik bataqlığı.
Qəbahətə tapınmaq. Ülviyyəti yanılmaq.
Xalisi atıb naqisi tutmaq. Ardını oxu »
Paşa Talıblı. Şeirlər
(Səməd Qaraçöpə)
… tanıyıram ürəyindən;
od görsəm, odamı sənsən?
… şair, bax indi “dünyanın
ən ucqar adamı” sənsən!
… “köçəmmirəm” deyə-deyə,
köçdün, ay Səməd, ay Səməd!
… sən də Sirat körpüsündən
keçdin, ay Səməd, ay Səməd!
Böyüklüyə münasibət
(Amaldaşlarla dialoq silsiləsindən)
… Müsəlmana deyirlər, hər an Allahı düşün, Allahı xatırla. O da gündə min yol təsbeh çevirib “sübahan Allah” deyilişini təkrar-təkrar söyləyir. Əslində bilmək gərək, sən hər an ədalətli olanda Allahı xatırlayırsan, Allahı unutmursan. Hər an ədalətli ol, dürüst ol, doğruçu ol, xeyirxah ol, mərhəmətli ol. Bu, hər an Allahı yaşatmaq, Allahlı olmaq anlamına gəlir. Bunu müsəlman eləmir, sadəcə təsbeh çevirir, elə bilir Allah onu gördü, gedəcək cənnətə. Yanlış budur, din buna səbəb verib. Çünkü din Allahı elə obrazlaşdırıb ki, ona ibadət edən, itaət edən müsəlman elə bu cür edə bilərdi. O hər an ədalətli olmağı ağlına gətirmir, çünkü o deyiliş onun ağlını, duyğularını yaşamın gözəlliklərinə yönəltmir. Tələb doğrudur, Allahı unutmamaq gərəkdir. Allahı, yəni Mütləq olanı, Dünyalığı, insandakı İnsanlığı. Ancaq burada, Allah dediklərində, Mütləq olan qüdrəti gözdə tutmurlar. Ona görə Tələbin məzmunu doğrudur, yanaşma isə yanlışdır. Genel anlamda Allahı unutmamaq çağırışı gərək olsa da, yanaşmanın yanlış olması məzmunu doğrultmur… Ardını oxu »
Asif Ata. İnsan Fədakarlığı
Amalsız ömürdən imtina.
Şərəfsiz ömürdən imtina.
Əzabsız sevincdən imtina.
Hünərsiz əməldən imtina.
Tonqallarda yandırılmaq sevinci.
Dabanından soyulmaq sevinci.
Sevincdən ayrılmaq sevinci.
Nəşədən ayrılmaq sevinci.
Müdhiş ağrılar sevinci.
Məhkum doğrular sevinci.
Qurbanlıq aqibəti. Mütləqə heyranlıq aqibəti. Ardını oxu »
Soylu Atalı. Millət Tarixdən Üstün olanda Var olur
(Murad Adcının «Qıpçaq Çölünün Yovşanı» kitabının doğurduğu düşüncələr)
Tarixi vərəqlədikcə türk insanı qəribə duyğular keçirir. Millətimizin aqibəti nə qədər mürəkkəb, tarixi nə qədər ziddiyyətlidir! M.Adcının da dediklərindən bəlli olur, bu millətin tarixini bilərəkdən qarışıq duruma salıblar sanki. Söz yox, tarix çox keşməkeşli dövrlərin sirrini bilir. O da bəllidir, qədim dövrlərdə də, indiki kimi, toplumların siyasi başbilənləri arasında ağalıq, hegemonluq uğrunda savaşlar olub, qorxunc, qanlı qırğınlar baş alıb gedib. Qələbələrin başında isə ən çox türklər durub. Ancaq başqa millətlərdən fərqli olaraq, türklər Qələbələrini xəbisliyə çevirməyiblər. Ancaq ən pis olan odur ki, özləri ilə bağlı yaratdıqları tarixi yazıb qorumayıblar.Bir çox hallarda türkə yenilənlər də onun tarixini danmaq yolu tutublar.Araşdırmalar göstərir ki, Türk böyük mədəniyyət yaratdığı halda, öz mədəniyyətini qəbul elətdirməklə heç kəsi assimilyasiya etməyib, heç kəsin özünəxaslığını ortadan qaldırmağa çalışmayıb. Türk – vüqar deməkdir. Ardını oxu »