Bu günlerde, axşam saat dogguzda oxumamış, oxudulmamış, TÜRK dilini yaxşı bilmeyen, cırsesli, daha çox Arab sözlerile danışan, “yarımrus”, öyücü sunucuların, gerçek oynağanların – telxeklerin üzünden çox az baxdığım “Az.TVler”de könüloxşayan bir musigi axtarırdım. Birden Ahmade Hapo adlı senzorun Xalil Rza Ulutürkün TÜRKan adlandığına göre çapdan çıxarılmag istenen bir goşugunu “yasaglamış” senzoru “başa salması”ndan danısıldığını gördüm. Olayı önemseyib, baxmağa başladım.
Söhrab Tahirin, Rafael Hüseynovun, Ogtay Rzanın sözlerine inansag, Rus-ermeni-sovet-mason bolşefaşizmi illerinde “senzor” işlemiş Ahmade Hapo insanlara elinden gelen, bacardığı yaxşılığı eden deyerli bir yurddaşdır. Kürdce eserler yazan Ahmade Hapo bu dile Türk dilinden bir sıra eserler çevirmiş, 1990-cı ilde “Ronayi” Kürd Kültür Ortaglığını yaratmışdır. 2014-cü ilde çekilmiş belgesel baxanda yaxşı duyğular oyadacag biçimde idi, onu uğurlu veriliş saymag olardı.Belgeselde Ahmade Haponun Azerbaycanlı, bir de Kürd olduğu vurğulanırdı. Çox yaxşı, bele düzgündür, bele olmalı, bele de işledilmelidir! Önce Rusiya İmperatorluğunun strategleri, sonra da Rus-ermeni-sovet-mason bolşefaşistleri İmperiyadakı ulusların etnik kimliyi, kültürü, tarixile bağlı çox şeyi dolaşdırdımışlar. AZERBAYCAN TÜRKLERİ bu dolaşıglıgdan bu gün de çıxammırlar! Çox acı, acınacaglıdır!!!
Bilimçiler, aydınlar bütün dünyada ulusal düşüncenin XIX yüzilin ikinci yarısından güclendiyini, XX yüzilinse “uluslaşma” çağı olduğunu bilirler. İslam dininin yayılması, elece de başga nedenlerden Orta çağ islam ümmetçiliyinde batmış Azerbaycan Türklerinin de müselmançılıgdan türkçülüye daha çox bu çağda keçmeye başladığı bilinir. Ancag Rus-ermeni-sovet-mason bolşefaşistleri 1920-ci il aprelin 27-de Azerbaycan Respublikasını devirenden sonra Azerbaycan Türklerinin ulusal düşüncesini, bilincini çeşidli yollarla daha 70 il dolaşdırdılar, Azerbaycanın böyük dövletçiıik tarixi, dünya düzeyinde kültürü olan TÜRK ulusuna kim ne istedi o adı goydu, garşı çıxan tutuldu, Sibire sürüldü, öldürüldü.
Özünü, kökünü, ulusal kimliyini anlamayan, yad düşüncelere gapılmış “yarımrus oynağanlar” son çağlarda yeniden bir “AZERİ milleti” yaradır, ağızdolusu “Azeriyem men” mahnısı çığırırlar.
SSRİ-de 1985-ci il aprelin 23-den başlayan yenidengurma, aşkarlıg, demokratikleşme prosesleri önce insanların ulusal düşüncesini, bilincini oyatdı. Uzun ideoloji çarpışmalardan sonra Azerbaycan Respublikasının Milli Meclisi 1992-ci il dekabrın 22-de Azerbaycan Respublikasının dövlet dilinin adını deyişerek, “Azerbaycan Respublikasının dövlet dili Türk dilidir” yazdı. Bu, Azerbaycan Respublikası Nazirler Kabinetinin 27 iyun 1918-ci il tarixli 10 nömreli gerarı, Neriman Nerimanovun dövlet dilile bağlı buyuriğunda dövlet dilinin adının Türk dili olması, elece başga belli gerçeklerle tutalgalanırdı: Azerbaycan Respublikası yeniden gurulursa, dövlet dilinin adı da TÜRK dili adlanmalıdır!
Azerbaycan SSR-in 1921, 1926, 1931-ci iller anayasalarında da dövlet dilinin adı Türk dili olub. Neriman Nerimanov “Bir sıra yoldaşlara yanıt”ında deyirdi: “Türk dilinin Azerbaycanın dövlet dili olması bildirilib, O, bu dilin hügugundan, üstünlüklerinden bütünlükle yararlanmalıdır! Heç kim onu aradan götüremmez, bunu bacarmaz! Azerbaycan bildiyimiz politik, ekonomik nedenlerden özünün topraglarından, doğal varından keçer, ancag doğma dilinden keçemmez, o heç kimin bu dili gözden salmasına yol vermez! Goy, Azerbaycanda çeşidli yollarla Türk diline gahşı çıxanların bütünü bunu yaxşı-yaxşı bilsin!” (“Bakinskiy raboçiy” gezeti, 15 iyun 1922-ci il, 130-cu sayı).
Bu anlamda 1993-cü il iyunun 15-den Azerbaycanda ağalıg eden YAP rejiminin 1995-ci ilde Rüs-ermeni-sovet-mason bolşefaşistlerinin yetirdiyi, bir sıra dönük “bilimçi”sinin, “xalg yazıçısı”, “xalg şairi”nin desteyile Azerbaycan Respublikasının dövlet dilinin adını yeniden deyişib Azerbaycan dili etmesi Azerbaycan Türklerinin özünüanlama, özünütanıma, özünüdoğrulama düşüncesini dagıdan bağışlanmaz yanlışlıg, dönüklük satgınlıgdır!
Bu gün Azerbaycan Respublikasında Politologiya bilimine ters, gergin menevi durum yaranmışdır. Ölkenin Azerbaycanlı adlanan bütün yurddaşları – Talışlar, Lezgiler, Avarlar, Saxurlar, Kürdler, Buduglar, elece de başgaları iki adın da üstünlüyünden yararlanır, gerçekde ise men Lezgiyem, Budugam, Saxuram, Talışam, Tatam… deyirler, tekce Türkler ulusal kimliklerini TÜRK yazdırammazlar, men TÜRKem deyemmezler! Bu, uluslararası hüguga da ters, anlaşılmaz, bagışlanmaz durumdur!
Ahmade Hapo Azerbaycanlıdır – Ahmade Hapo Kürddür.
– Çox yaxşı, çox düzgün!
–Yadigar Türkel Azerbaycanlıdır – Yadigar Türkel Türkdür!
–Yox olmaz!
– Niye olmaz?
– Bele uyğulanıb…
Azerbaycan Respublikasından yayılan bu yanlış, antitürk, ulusüstü politikadan Güney Azerbaycandakı Türkler de özlerine TÜRK yox, Azerbaycanlı demeye başlayıblar. Bundan yararlanan yağılar keçenlerde Guzey Azerbaycan Türklerinin dalınca dedikleri “XIX yüzilde Güney Azerbaycanda Türk ulusu olmayıb”a çevirib bütün dünyaya bağıracaglar, biz de bu yalanları düzeltmekle uğraşacag, düzelde de bilmeyeceyik!
Azerbaycan Respublikasının bütün yurddaşları POLİTOLOGİYA biliminin ilkelerine uygun, başga demokratik ölkelerdekitek önce Azerbaycanlı yazılmalı, sonra Türk, Rus, Yahudi, Gürcü, Ermeni, Tatar, Talış, Kürd, Avar, Saxur, Budug…olmaları gösterilmelidir.
HEÇ KİMİN ULUSUNUN, ELİNİN ADINI GİZLETMEK, DOLAŞDIRMAG OLMAZ!!!
Azerbaycanın ulusal ideologu Mehemmed Emin Rasulzade Azerbaycanın yağılara uymuş Türk seçkininin önce islam dinile getirdikleri Arab dilini, sonra Fars “şeir dili”ni Türk ulusunun başına bela edib ulusal düşüncesini, bilincini dolaşdırmasına Türk ulusunun “öz dili”ni, “öz kültürü”nü gelişdirmekle nece garşı çıxdığını bize bele çatdırmışdır: “He, dizi üstünden enmeyen Füzulisi, Koroğlu ile bagrıyanıg Kereme aglayan aşıgları, bu aşıgların ürekdağlayan sazları ile çobanların könüloxşayan türküleri, çocugların seve-seve oxudugları manileri, anaların yavrularını uyudarken çagırdıgları ninnileri seçkinlerinin düşüncesile özünü İranlı bilen bu ulusun çox böyük bir çöküşde oldugunu gösterir: – Yox, deyil, sen Türksen! – deyirdi”.
Bu gün Azerbaycan Respublikası adlı anayasalı dövletimiz, yagı basacag ordumuz, yeterli ekonomik gücümüz var, dünyada az-çox tanınırıg, TÜRK ulusu “böyük çöküşde” deyildir. Ancag dövlet yönetiminde buraxılan yanlışlardan ölkede demokratiyanın derinleşmesi yerine gün-günden avtoritarizm, insan hüguglarının pozulması, Orta çag agalığı yönetimi gol-ganad açır. Yetkililer gabagkı seçkinler kimi ne bir bilimçi, ne bir aydın sözünü eşidir, ulus garşısında anayasal sorumsuslugu, yolsuzlugu-korrupsiyanı, Orta çag düşüncesini gün-günden keskinleşdirirler. Toplumun ac-yalavac çoxluğu, “dilençi” gününe goyulmuş bilimçileri, aydınları ise gücsüz, susgundurlar. Onların ölgünlüyünden ölkedeki demokratiya, “ADALETLİ ÖLKE” savaşı galıb 5-10 dönmez, aydının, jurnalistin, yeniyetmenin, yaşılın boynunda…Onları da yalan suçlamalarla tutub basırlar türmeye.
Politologiyada demokratik guruluşda DÖRDÜNCÜ AĞALIG sayılan, düzgün söz yazan jurnalisti tutmag yazılmayıb!!!
Azerbaycan bilimçilerini, aydınlarını Azerbaycan Republikasında demokratiyanı derinleşdirmeye, insan hüguglarını gorumağa, Azerbaycan Türklerinin ulusal kimlik savaşına bilimsel, toplumsal gatgılarını artırmağa çağırıram.
Ulusal ideolog Mehemmed Emin Rasulzade deyirdi: “Rüsiya elindeki müselmanlara Türk dedirtmek gazanılmış bir davadır. Yalnız Türk sözü yox, Azerbaycan adı da gazanılmışdır!”. Buna göre de Azerbaycan Respublikasının dövlet dilinin 1995-ci ilde deyişdirilmiş TÜRK adı gaytarılmalıdır!
Üzümü Azerbaycan Respublikası Parlamentinin Ulus elçilerine, daha çox da SABİR RÜSTEMXANLI”ya tutub deyirem: Siz ancag ulus garşısında sorumlusunuz! Buna göre de gerçek ULUS ELÇİSİ tek düşünün, Parlamentde Azerbaycan Türklerinin etnik TÜRK adının gaytarılması sorununu galdırın, bu tarixi YALANın düzeldilmesine çalışın!
10.03.2015
*Yazı Sabir Rüstemxanlının adı çıxarılarag “Azadlig” gazetinde yayımlanıb.
*O yazının bir neçe sözü daha uyğun, daha bilimsel, daha TÜRKce sözlerle deyidirilmişdir.
YADİGAR TÜRKEL
felsefe üzre elmlerı doktoru
10 avgust 2017-ci il