Son günlerde gazetlerde basılan şekillerde adamların başının uzandığını görürük. Üzləri altdan yuxarı usanıb, boyunları yoğunlaşmış adamlar kromonyonlara benzeyirler. Gazetçilere adamları bu köke niye salıbsınız deyende, texnik gerilikdendir, – deyirler. Metbuat naziri de Azerbaycanın Poligrafiyada 25 il geride galdığını söyleyir.
Deyirem bu, adamların meymuna benzedilmesi bir yana, birden yüz il sonra Zori Balayan kimi bir Ermeni hekimi, ya da akademikcikcik İgrar Aliyevtek biri bugünkü gazetlerdeki şekillere baxıb, 20-ci yüzilin 96-cı ilinde Azerbaycanda Türklerin yaşamadığını göstermeye çalışar. Onda bizim torunların da keçen il İgrar Aliyev Heder Aliyeve “500 aileden ibaret olan Türkler Türk dilinde danışmırdılar, onlar Mongol dilinde danışırdılar”, Türkler “630-cu ilden 745-746-cı ile kimi son neferinedek tike-tike doğranıb, mehv edildiler” deyende sesimiz prezidente çatmadığı kimi, elleri heç neye çatmaya, başlayalar: yalançının… Türkleri 630-cu ilden 745-746-cı ile kimi gırıb gurtarmışdılarsa, bes Alp Arslan, Çingiz xan, Teymur, İldırım Beyazid, Uzun Hasan, Şah İsmayıl, Sultan Selim, Şah Abbas, Sultan Mehemmed Fateh, Nadir şah, Ağa Mehemmed xan Gacar, Mustafa Kamal Atatürk, Mehemmed Emin Rasulzade,… dediyin 24 Türk uruğundan biri, Türkiye Respublikasından Azerbaycan Respublikasına, İrag Respublikasından İran İslam Respublikasınadek böyük bölgede yaşayan, “şirin dilli, bey dilli” BEYDİLİ Elinden olan Yadigar Türkel?!

  02.02.1996

Sözardı: Yazı Respublika basınında yayımlanıb. Bu gün ona “Yene dünenki gündeyik” adını vermek olar