Sayğılı oxucu, bu yazı heydarizmin “Azadlıg” gazetini bağladığı günlerde yazılmışdı. Ele bilirdim, çap olunub. Bilmirem. Onu “Üç ulduz, bir Güneş” bitiyini işleyende gördüm. Özünütanıma baxımından, daha çox da ardı öyredicisir.

ULUSAL ÖZÜNÜANLAMA DERSİ, YA DA İT OLUM, GURD OLUM, TÜRK OLMAYIM, BEY OLMAYIM DÜŞÜNCESİZLİYİNE YANIT

(Politik ağı)

1

Bu günlerde Rus-ermeni-sovet-mason bolşefaşizminin töremelerinden biri, gazetlerin birinde bele axmaglamışdı: “Azerbaycana heç kim beyler-xanlar boyda pislik etmeyib!”. Yadıma Azərbaycan Türklerinin yaşıllarının 1988-ci il fevralın 19-dan Bakıdakı başçısız, dağınıg çıxışları düşdü. Geri boylanıb o çağkı, ele indiki de yiyesizliyimizden utandım. Onda Ermenilərin Zori balayanlartek ideologları vardı, Ermenistan SSR Elmler Akademiyasının prezidenti Ambarsumyan, Silva Kaputikyan kimi yanları ulusunun gabağına düşüb, yalan-düz onun haggını isteyirdiler. Azerbaycan Türklerinin ulusal gücü bu gün de sorumsuzcasına dağıdılır!

Ağanbekyanlar Fransada, iştoyanlar SSRİ Parlamentinde Dağlıg Garabağı Ermenistan SSR-e vermek sorununu galdıranda, Azerbaycanın oçağkı “xalg yazıçı”larından biri – Anar tez-tez “men politik olmag üçün doğulmamışam” deyerek baş gatır, tutduğu görevdense el çekmirdi, bu gün de el çekmir, “işinin başıdadır”. Başga bir “xalg yazıçısı” Mirze İbrahimov ise “Literaturnaya gazeta”da Ermenilerle dostlugdan dem vururdu. Sayğılı oxucu, isterse, o çağda Mirze İbrahimova yazdığım “İte ataram, yada satmaram” mektublarını Fb sehifemden oxuya biler.

Bu gün de Oruclug bayramı ayın 18-de başlasın, yoxsa 19-da, Avropa oyunlarına gatılanlar Oruc tuta bilermi, Oruc tutmayan müselmanlar kafirdirmi, ya yox? – Arab dolamaları, axmaglamaları ile uğraşırıg, girincik, başayağıg…

2

1988-89-cu illerdeki ilk gösteriler günlerinde başımdan bir duyğu keçirdi: bu ulusun başında duranlar, elinde dövlet telefonu, cibinde pulu olanlar niye gelib onun balasının gabağına düşmürler? Onda bu duyğunu demeye adam da yoxdu. Tekce Xan Bahadırla Enver Aliyevi, bir az da Sabir rüstemxanlını tanıyırdım, ancag ele de derinden yox.

Oçağda Azerbaycanda Rus KGB-nin ölüm gorxusu vardı. Bu gorxudan Xan Bahadırın hügugçu gardaşı Azerbaycanın yaşıl igidlerinin 1989-cu il mayın 28-deki gösterisinde gabagcadan professor Gülnaz Abdullazadenin anasına tikdirdirib galdırdığım, insanları çox duyğulandırmış, öpüb gözlerine goydugları, Azerbaycan Respublikasının üçboyalı, üçanlamlı bayrağını evde saxlamagdan gorxub, yandırıb.

İndiki Prezident Aparatının garşısındakı ilk gösterideki çıxışımda toplananlara üz tutub bele çağırmışdım: Gardaşlar” Ruslar yurdumuzu bir yol bölüb. Biz ölsek de, onun bir daha bölünmesine yol vermemeliyik! Ancag olmadı… Başçısız, başsız, özünü tanımayan, özünügoruma gurumları olmayan ulusun yurdunu, torpağını elinden alar, özünü de yox ederler, heç sesi de çıxmaz! Olusal çıxarlar, Geopolitika deyilen bilimin olduğunu da sonralar bir az öyrendik, anladıg. Anlayanda da heydarizmin yarımermeni yetirmeleri meni, menimkimileri AMEA-dan govdular.

3

Ertesi gün Rus-ermeni-sovet-mason bolşefaşizminin “xalg düşmeni” damğası vurduğu atam başılovlu Bakıya geldi. İndiki “Şehidler Xiyabanı”nın garşısında görüşdük. Atam dedi: “Oğul, bu ulus gabağına düşüb gedilesi ulus deyil! Rus KGB-si seni ele yox eder, heç tozn da tağılmaz. Azizxanlılar göbeyinin acı taleyi sene ders olmalıdır!”.

Ancag olmadı! Olmaz da! Can cağ iken yurd verilmez yağıya!

Dünyanın saatının hızla Azerbaycan Türklerine garşı işlediyi o günlerde 26-lardan birinin – Meşedi Azizbeyovun soyundan olan, SSRİ Ali Soveti sedrinin yardımçısı, Rus-ermeni-sovet-mason bolşefaşizminden “Azerbaycan neft sanayesinin berpasında rus xalgının kömeyi”nden namizedlik,  baş bolşefaşistinden “Azerbaycandakı sosialist deyişikliklerinde (1921-23) Leninin rolu” adlı doktorlug müdafie etmiş, akademik??? Püstexanım Azizbeyova yaşılları bir az toxtatmag isteyen “yuxarı”nın buyuruğu ile  Paris Komunası adına zavodun toplantı otağına yığıb, Anastas Mikoyanla ailelikle dostluglarından, Moskvada, Kremlin bağlarında birlikde olmalarından, Bey sözünü sosial, burjua titulu olduğuna göre işletmeye gerek olmadığından danışırdı. Böyüklere bütün sayşıma baxmayarag, ulusal öncül Mehemmed Emin Rasulzadenin “laylaçı” dediyi bu adama keskin tepki gösterib yığıncagdan çıxdım. Püstexanım ise laylasını sürdürdü…

4

Günler keçir, dövletden, başçılarından heç bir yardım, arxa-dayag görmeyen yaşıllar orada-burada toplaşır, çığırıb-bağırırdılar. Aprelin ortaları idi. Ermenistan SSR-den govulmuş yiyesiz, arxasız insanlar “Hökumet evi” deyilen “dağılmış”ın gabağında toplaşmışdı. Dediler, Ali Sovetin sedri Süleyman Tatlıyev gelecek. Süleyman Tatlıyev arxa gapıdan girib onunla-bununla danışmağa başladı. Men Baxtiyar Vahabzade ile yan-yana durmuşdum. Birden tribunaya bir su butılkası atdılar. Süleyman Tatlıyev bir göz gırpımında dal gapıdan gaçdı… Tribunadakılar “gorxag padşah”ın bu gaçışandan duruxdu, utandı.

Dedim: Baxtiyar müellim, sen Süleyman Tatlıyev kimi bir “padşah”ın arxasınca gedersenmi?

Dedi: İnansam gederem. Baxtiyarın yanıtını yaxşı anlamadım. Duruxdum… Bu gün de Rusun seçdiyi Süleyman Tatlıyev kimi başçıların üzünden toplaşanlar yavaş-yavaş dağıldı.

Sonrakı olaylar bir çağların sözlü Baxtiyar Vahabzadesinin de başgalarıtek ikibaşlı düşünceden o yana keçmediyini gösterdi. Özünü, oğul-gızını, yeznesini yerleşdirenden sonra, ölümgabağı “Utanıram”, “Ağıllılar ayagda, nadanlar başda” adlı goşuglar yazmagla arıya-duruya çıxılmaz! Azerbaycan, aydınsız, arxasız yurdum oy!!!

5

Bir az sonra, mayın ortalarında Ermenistan SSR-den govulanları bir az toxtatmag üçün Azerbaycan Ali Sovetinin toplantı otağına yığdılar. Süleyman Tatlıyevin derdini anlatmag isteyenlere bir degige vaxt vermesine yerden gelen tepkiden “axmag padışah” geri çekildi…

Yazıg Azerbaycan, gara günlü Azerbaycan Türkleri, Velikorosizmin bu, bolşefaşistleri Nariman Narimanov, Aliheydar Garayev, Mirza Davud Hüseynov, Gazanfar Musabeyov, Hamid Sultanov, Dadaş Bunyadzade… kimi bolşefaşist axmaglardan beri senin başına kimleri goymayıb…

Azerbaycanın bu, ilk bolşefaşist yağıları 1920-ci il aprelin 29-da “Sovet Rusiyası ile gardaşcasına birleşmek, Gırmızı Orduya yardım etmek” çağırışında yazıblar: “Yoldaşlar! Cinayetkar “Müsavat Partiyası” Ağalıgdan salınmışdır. Onun yerine Azerbaycanın emekçilerinin içinden doğmuş İşçi-köylü Ağalığı gelir. Beylerin, xanların, iş adamlarının, birjaçıların, alverçilerin ağalığı indilik, gücle, garışdırıcılıgla dözürse de, bu, onun görüntüsü, kölgesidir…Biz burjuaziya ile mülkedarların ağ terroruna acımadan, ucdantutma gırmızı terrorla cavab vereceyik!”

“Gırmızı terrorçular”ın “kölge başçısı” Nariman Narimanovun keçirdiyi, “RSFSR Xalg Komisarları Sovetinin Uluslar Bakanlığı Kollegiyasının 5 aprel 1920-ci il tarixli tutanağından:

“2…Güneydoğu Gafgaz Müselmanları Bölmesinin işini güclendirmek amacıyla – Güneydoğu Gafgaza yola düşen (Nariman) Narimanova Güneydoğu Müselmanlarının İşleri Üzre komisar görevini vermeli.

• Güneydoğu Gafgaz Bölmesine Uluslar Bakanlığının olanından 200 000 (iki yüz mim) rubl ayırıb, onu (Nariman) Narimanov yoldaşın işletmesine vermeli.
• (Sultan Mecid) Efendiyev yoldaşı bu amacla ordudan çağırıb, yararlanmagdan ötrü Uluslar Bakanlığına göndermeli”.

Sedr (Nariman) Narimanov.

Tutanagçı Aynşteyn.

6

  Sayğılı yaşıl yurddaş, görürsenmi? Azerbaycan respublikasını devirmeye çalışan Lenin, Stalin, Orconikidze, Mikoyan… galıb bir yanda, bey, xan yağısı Nariman Narimanov onların yerini tutub, buyurug verib yağıları Azerbaycanı çalıb-çapmağa, yağmalamağa getirir. Bundan böyük satgınlıg olarmı?!

İndi Azerbaycan Respublikası uluslararası gurumlarda tanınmış bir Açı olsa da velikorosizmin bir çoxlarının varlığına yeritdiyi özümüze – Türke, türklüye yağıçılıg düşüncesi ölkeni içden dağıdan gizli bomba, dağıdıcı gücdür!

Ardı var.