Söz Tanrıdan sonradır. Ancaq Tanrını da tanıdan Sözdür. Ona görə Sözü Tanrı ilə cərgələşdirmək yox, birlikdə götürmək gərək­dir. Tanrı ilə birlikdə olan Söz hansı könüldə nəğmə qoşursa, o kö­nül yiyəsi mürşidə çevrilir: Dərdi tanıyan, bəsləyən, sevən bir mür­şidə; Dərddən ümid yaradan, ümidi könüllərə yazan bir mürşidə. Könül əhlinin dünyası dərd özüllü dünyadır, ona görə də […]